وقتي همه چيز بيش از اندازه سياسي مي‌شود

آنها حتي مرتكب را به شوخي مي خوانند و از او مي خواهند كه به او توصيه كند از سمت خود استعفا دهد يا او را اخراج كند و بعيد نيست كه برخي افراد مجازات سخت تري را براي وي صادر كنند! البته مجلس يا قوه قضائيه بايد هرچه سريعتر در اين امر مداخله كرده و تصميم خوبي بگيرند تا حقوق كسي را نقض نكنند و ذهن مردم را در اين مورد روشن كنند.

البته نحوه وقوع حادثه بايد به دقت بررسي شود و با هركسي كه آن را نقض كند بايد برخورد شود. ما هم به مجلس و هم به مقام اجراي قانون احترام مي گذاريم و هر دو بايد وظايف خود را به خوبي انجام دهند. اگر هر يك از نهادها به هر طريقي پيروز شوند ، ضررهاي سنگيني به دنبال خواهد داشت.

شكي نيست كه انسان مي تواند اشتباه كند. هركسي اشتباه مي كند. بايد ديد آيا اين اشتباه عمدي بوده است يا از روي ضرورت و فوريت بوده است. در هر صورت پذيرش گناه و عذرخواهي در كوتاه مدت مهم است كه بايد سريع انجام شود.

از آنجا كه جامعه به دليل كمبودها در امور مختلف اجرايي و اجرايي ملتهب است ، مسئولان در هر طبقه نبايد كاري كنند كه مردم بيشتر تحت تأثير قرار گيرند.

وقتي صحبت از رسانه هاي خارجي مي شود سياسي تر مي شود. من اين را مي گويم زيرا وقتي مي بينيم ايالات متحده تمام رسانه هاي اجتماعي را به خاطر منافع خود در حوادث اخير به ترامپ (رئيس جمهور فعلي) تعطيل مي كند ، آنها سعي مي كنند رويدادهاي خصوصي خود را سانسور كنند. در حالي كه اگر در مورد ساير كشورها باشد ، هر رويداد كوچك به گونه اي تقويت مي شود كه گويي در هيچ كجاي دنيا سابقه نداشته است ، پس چرا بايد غفلت كنيم و افراد خارجي را سوژه كنيم و در اين زمينه به طور فعال با آنها مشاركت داشته باشيم؟

ما نبايد در اشتباه او اغراق كنيم زيرا هيچ كس شخصاً با ما مغرض يا مغرض نيست. در مثال هاي قبلي بايد نحوه برخورد با آن نيز بررسي شود. رهنمودهاي قرآن بزرگترين درس براي ماست: “ما به مردم الاتدلوا كمكي نمي كنيم. عدالت به تقوا نزديكتر است.” (يعني دشمني با كسي نبايد شما را از مسير عدالت منحرف كند).

آنچه بايد مورد توجه قرار گيرد اين است كه اگر هر يك از وزرا ، وكلا ، نيروهاي نظامي و انتظامي اين وظيفه را نقض كنند ، سازمان مورد نظر مي تواند در اين امر دخيل باشد ، اما اگر آنها زندگي شخصي خود را نقض كنند ، نمي توان از سازمان آنها س questionال كرد اگر آنها در زندگي خانوادگي اشتباهي مرتكب شوند ، نبايد به سازمان آنها حمله شود يا اگر با شخصي در همسايگي خود درگير شوند ، اين تقصير سازمان نيست. حتي اگر آنها در اين موارد موقعيت خود را نادرست بيان كنند ، باز هم مسئله شخصي است و به خود آنها بستگي دارد و بايد مواخذه شوند.

از همه مهمتر ، استفاده سياسي از اين حادثه شخصي صحيح نيست و با توجه به انتخابات پيش رو ممكن است از اين پس تكرار شود. در هر صورت ، اتفاقي افتاده است ، نبايد سياسي شود و بايد به همه عناصر بد سياسي گفت كه چرا اين نماينده وارد مجلس شده است. اگر برخي به دلايلي با پارلمان مشكلي دارند ، اين مسئله ديگري است. بايد پرسيد اگر چنين مجلسي با اكثريت قريب به اتفاق انتخاب شود ، آيا امكان چنين اتفاقي وجود ندارد؟ آيا در اين مورد نيز اعتراضات به اين شكل بود؟

هنگامي كه يك دادخواست شكايت مي شود ، تعاملات نيز وجود دارد. در اينجا نبايد با احساسات برخورد شود و بايد منتظر قضاوت صحيح بود. بايد ديد چه كسي شروع كرد و چه كسي ادامه داد. بله ، در اين مورد خاص ، فروشنده يا راننده خود تصميم مي گيرند كه از خط خصوصي عبور كنند به يك دليل خاص. خوب ، در نگاه اول انجام اين كار نادرست است ، اما نحوه رسيدگي به پليس نيز در اين امر دخيل است و مقرراتي كه مبادله مي شوند و باعث درگيري بيشتر مي شوند نيز بايد در نظر گرفته شوند. ما نبايد قصد ضربه زدن به يك استخدام كننده را در صورت گفتن زشتي ناديده بگيريم و يا آن را توجيه كنيم. انتظار مي رود قاطعيت از نيروي پليس ، مودبانه و محترمانه باشد.

اگر انتظار داريم نماينده تصميم ديگري بگيرد ، بايد انتظار داشته باشيم كه مأموران اجراي قانون بهتر عمل كنند. به عنوان مثال ، به او اجازه داده شد كه برود ، اما شماره اتومبيل او را بردند و به مجلس نشان دادند. فرض كنيد نماينده اي مي خواهد صبح به جلسه عمومي برود و مجلس به هر دليلي منتظر كسي مي ماند ، اگر جلوي وي گرفته شود آيا آسيبي به كشور نمي رسد؟ ممكن است بگوييد بايد زودتر منتقل مي شد ، كه درست است ، اما با اين وضعيت ترافيكي ، اندازه و جابجايي ماشين ها ، آيا چيزي قابل پيش بيني است؟ البته اين قاعده نبايد باشد ، اما نبايد موارد استثنا را ناديده گرفت.

در اينجا ، هم پارلمان و هم پليس بايد كارمندان خود را توجيه كنند يا محتواي آموزش خود را مرور كنند تا ببينند در اين زمينه كمبودي وجود دارد تا همه بتوانند وظايف خود را انجام دهند. آيا سازمان هاي پارلماني ، پليس و نيروهاي تحت امر آنها وظايف خود را انجام دادند؟

شهود در اين مورد فوق العاده است. اما ممكن است هر شاهد بخشي از ماجرا را ديده باشد. مثلاً شخص مي بيند كه سيلي (كه بايد صفت آن را نيز در نظر گرفت) طوري نواخته شد كه او از آنچه قبلاً اتفاق افتاده آگاه نبود. شخصي در گوش كسي حرف بدي زد اما او فرياد زد و توهين كرد. همه او را ديدند كه دارد فحش مي دهد ، اما حرف اول را در گوش او نمي شنوند. بنابراين احساساتي نباشيد و منتظر يك محاكمه عادلانه باشيد. اين حادثه جنبه مثبتي نيز داشت ، يعني اينكه مردم و حتي سازمانهاي مسئول به سرعت پاسخ دادند و قول پيگيري دادند كه مثبت است.