نوروز اسلامي‌ جعفري – ديباروز

به گزارش روزنامه ديباروز مشرق و در بازنشر يادداشتي از زندگي آقاي محمد محيت باطباطايي ، چاپ شده در يكي از چاپخانه هاي انقلاب اسلامي ، وي گفت: “نوروز يك كلمه فارسي دري است و به معناي روز جديد سال جديد ، پهلوي. ” شكل آن به صورت قدرت وارد زبان عربي شده است ، علاوه بر نوروز ايراني ، شامل شباهت هاي ديگري است كه در تقويم هاي كشورهاي ديگر يافت مي شود ، مانند قدرت قبطي كه هنوز در مصر گسترده است. همانطور كه مي دانيم ، اكثر كشورهاي كره زمين سيستم زماني خاص خود را دارند كه تغييرات صورت ديسك ماه را طي 12 ماه تقريباً 30 روز با تكامل خورشيد در 365 روز و بخشي كه جامعه سال ناميده مي شود ، در نظر مي گيرد. . بله ، هر يك از اين وسايل گاه شماري رايج در پنج قاره داراي آغاز مرتبط با تغيير چهار فصل هستند و اين آغاز به اصطلاح نوروز است. ايرانيان باستان از ابتداي تابستان ، كلداني ها از ابتداي پاييز ، رومي ها از ابتداي زمستان و هندي ها از ابتداي بهار تقريباً سال خود را شروع مي كردند كه از اين نظر با ابتداي اوايل متفاوت بود. سال در نوروز بنابراين نوروز اولين روز ماه اول هر تقويم است. سال قديمي كه پيش از گسترش اسلام در ايران معمول بود ، قطعاً از اوايل تابستان آغاز شد و اين تغيير در ابتداي سال از نقطه انقلاب تابستان تا مرحله اعتدال بهار اتفاق افتاد. تفاوت از 31 روز به 29 روز بود. و در ابتداي سال تغييري رخ داده است كه در 363مين روز سال قبل اتفاق افتاد ، و همه آن در دوره اسلامي ، با توجه به مراجعه بزرگان اين كشور مسلمان و عمل علمي بزرگان منجمان در جهان اسلام در ايران پس از اسلام ؛ بنابراين ، سال جديد خورشيدي ، سال اسلامي و جشنواره نوروز امروز نوروز مسلمان تلقي مي شود و ارتباط آن با قديمي فقط در ظاهر نام هايي است كه در گويش فارسي دري به كنايه تبديل شده اند ، يعني زبان مشترك ايران در دوران اسلامي است و ما هيچ مدرك معتبري از اسلام آن به صورت خط پهلوي يا غير پهلوي نداريم.

سال پارسي باستان كه از ابتداي تابستان آغاز شد ، يك سال شمسي واقعي نبود ، بلكه يك سال ناقص شمسي بود و تفاوت بين آنها به شرح زير است: سال شمسي واقعي شامل 365 روز ، پنج ساعت و 48 دقيقه يا اگر پارسي قديمي 365 روز باشد ، كمابيش جزئي است. كل قسمت 11 دقيقه اي كمتر از يك چهارم روز بود ، مانند رومي ها ، يك چهارم كامل است ، يعني چهار روز در چهار سال. روميان اين روز را هر چهار سال به تعداد روزهاي سال اضافه مي كنند. اما اين روزها ، ايراني ها در يك دوره 120 ساله ، مجموع سه ماهه را اضافه كردند تا به 30 روز برسند ، و سپس آنها را در ماه سيزدهم به صد و بيست سال اضافه كردند. به اين فعل جهش مي گفتند. بنابراين ، آغاز نوروز ، كه به تدريج از روز سي به اولين ماه ماه در ماه سوم بهار ، در صد و بيست و يكمين سال از اولين نشانه هاي جوزا يا ماه سوم از بهار تا امروز پيش مي رفت. شروع سرطان يا آغاز ماه اول تابستان ، در جريان انقلاب تابستان يا اوايل تابستان بود.

لازم به ذكر است كه تمام جشن هاي جشن هاي خصوصي عمومي مربوط به نوروز در ايران از زمان طبيعي كه حبوبات سال نو برداشت و ميوه ها رسيده و گلها اغلب شكوفا مي شدند و باغ ، دشت و كوهستان منشا مي گرفتند. سبز. آنها مي توانند ماليات خود را پرداخت كنند. پس از سقوط يزدارد سوم ، ديگر جهشي وجود نداشت كه نوروز را از بهار به ابتداي تابستان برگرداند و نوروز هر چهار سال يك روز به ابتداي بهار مي رفت تا اينكه حدود 380 هجري قمري به ابتداي بهار مي رسيد. ، نيازهاي ديگري نيز دارد. اين واقعه در اواخر عصر سامانيان ، در اواسط دوره آل بويه و در اوايل دوره غزنوي رخ داد و از طبيعت شاعران ، حكام و همه مردمي بود كه از بهار باشكوه آسياي ميانه بهره مند بودند. در قرن پنجم هجري ، نوروز هر چهار سال يكبار از ابتداي بهار در ماه سوم زمستان (يا نهنگ) تا نيمه اول زمستان تا 467 هجري شمسي يك روز بود ، زماني كه نوروز به نيمه اول ماه سوم زمستان رسيد. و آن را به اخترشناسان كشور براي ايجاد تلفن همراه صادر كرد در آغاز فصل بهار ، يزدگردي با يك برنامه علمي در ايام نوروز. در سال 468 هجري قمري ، عبدالرحمن الخزني ، منجم مروزي ، اين كار را به روشي انجام داد كه تقريباً در ايران و افغانستان كاملاً ثابت است و با اين تقويم جديد تاريخ سلطنت را از سال 468 رديابي مي كند. سال بعد توسط برخي از منجمان در اصفهان تصرف شد و آن را همان يزدگردي اما با موقعيت ثابت ساخت و آن را 471 تاريخ جلالي ناميد ، همان اصطلاح در تقويم هاي ايراني قبل از تصحيح خورشيدي 1304.

در تاريخ باشكوه 12 ماهه هر 30 روز اضافي و پنجاه روز ديگر كه در يك سال كبدي به شش روز مي رسيد ، در پايان ماه مارس به نام پنجه اضافه مي شد ، اما در تاريخ خازني ، هر 12 ماه با توجه به طول خورشيد گرفتگي در نظر گرفته شده است ، هيچ پنجه اضافي يا دزديده نشده است ، و تقريباً به همين شكل در سال جاري پيدا شده است. بنابراين ، سال نو خورشيدي ، كه از آغاز بهار به عنوان يك كرور ثابت آغاز مي شود ، هيچ ارتباطي با جمشيد ، فريدون يا خسرو و يزدگير ندارد ، بلكه جشنواره اي نوروزي است كه توسط منجمان بزرگ اسلامي به درخواست سلجوقيان ترتيب داده شده است. پادشاه در قرن چهارم هجري ، نوروز جايگزين يزدگردي سرگردان شد كه اكنون به دليل تغيير در مكان طبيعي آن به ابتداي ماه دوم تابستان رسيده است و اين موضوع براي تقويم ها و هموطنان زرتشتي ما شناخته شده است. بنابراين ، اولين نوروز در بهار ، در صورت جهشي ، كه اكنون دوباره احيا شده است ، يك نوروز اسلامي است ، نه آيين زرتشتي نوروز ، كه بايد در ابتداي تابستان باشد ، و در حال حاضر در حال تغيير از 1350 تا ابتداي تابستان ، ماه دوم تابستان ، به معناي اسد الخازاني يا اوت فعلي ، و براي مردم مازندران و سايبين (قوي) خوزستان مانند زرتشتيان در ايران آشناست.

در دوره صفويه ، هنگامي كه پايتخت از قزوين به اصفهان آورده شد و نوروز جلالي در آن شهر از زمان تأسيس ملاخا همچنان ظاهر و جذابيت خود را حفظ كرد ، آنها سعي كردند احياي جديد نوروز را يك دين پايدار و منطقي بدانند. اساس تعدادي از محققان ، فقها و محدثان در تحقيق دريافتند كه در سال حج و خداحافظي ، حادثه غدير خم با مشاهده هلال ذي الحجه در آن سال ، در برخي از افق هاي نخست رخ داده است. روز وارواردين سال اول تاريخ يزدگردي توافق و توافق شد. بنابراين ، نوروز ، سال خوزيني يا جلالي ، فقط اثري از انديشه اسلامي و جايگاه آن نيست و توسط منجمان مسلمان ايراني تاسيس شد تا كلمه وحدت بين دين و جهان شهروندان ايراني خود را در طول قرون و قرنها جمع آوري كند . ؛ اين يك نهاد اسلامي است كه به شيعيان ايران اختصاص دارد.

هر كسي كه اطلاعات بيشتري مي خواهد ، بايد به بايگاني درباره حدود دانش در ايران مراجعه كند ، كه در طي سالهاي 1338 تا 1358 سخنراني هاي منطقي فني در اين زمينه ارائه داده است. در آن سخنراني ها وي تحقيق شورا در مورد جلد سما و باجار را ذكر و ذكر كرد علم در اين زمينه شهروندان مخلص و متعهد شيعيان بايد به كتاب هاي اعمال و دعاهاي شيخ طوسي تا مجلس مراجعه كنند و در فضيلت و همچنين فضايل شرعي نوروز ببينند كه چه روايات ارزنده اي از حضرت الصادق نقل شده است ( عليه السلام و پدران گرامي وي در اين زمينه ، و آنها بايد در اين روز شستشو ، دعا و نيايش دين خاصي را بپذيرند و بايد بدانند كه هر امام شيعه جعفري به احترام سخنان بزرگ سلفي اسلامي نوروز به اصول يا اخباري احتياج دارد ، جعفري بايد او را از ته دندان بپذيرد ، اما به جاي قلب و روحيه او ، و شركت در آداب و رسوم كودكان و عموم مردم با خوردن شيريني و شيريني ، انجام مراسم مذهبي مربوط به نوروز و ديدار با مردگان مسلمانان ، از سلامتي برادران مذهبي و ديدار از مصيبت ديدگان ، مثل هميشه در اين كشور ، پرس و جو مي كردند. در زمان نگارش اين مقاله ، گروهي از آثار و دعاهاي تأثيرگذار نوشته شده توسط سيد علي اكبر ال ساماني ، كه براساس يك روزنامه ، كافي ، پاداش اميد ، تحذيب ، مصباح المتحيد ، مفتاح الفلاح ، و بسياري از النجا and و حجه الدعوات و منهاج الصالح. “پايان كتاب روايت او را تحت نظارت حاوي اطلاعات مفيدي در مورد نوروز مجاز دانست.”

انتهاي پيام